Seni böylece bırakmak

Kokladım seni,uyandırmamak için mis kokunu içime çektim giderken.Aklımda hep o popon dışarda uyku halin.Seni her sabah bırakıp işe geliyor olmak hayatımızın böyle sürüp gitmesi en güzel hallerini kaçırmak izleyememek büyükçe bir bunalım hali bırakıyor üstümde.Kokunu öyle çekmişimki içime işe vardım hala üzerimde.

İşyerinde elimi cebime attığımda cebimde kalan Hülya'nın okul kimliğinin  beni mutlu etmesiyle eve geri dönüşüm . Doyamadığım kokunu tekrar içime çekişim birlikte simit almaya gidişimiz eczaneye uğrayışımız birlikte geçirdiğimiz 10-15 dakikanın sana yetmeyip arabadan inmek istemeyip gözbebeklerimin içine bakıp gitme deyişin..

Anne olmak hakkaten çok zor..Böyle durumlarda iki katı zor.

Sessizce telefonun kamerasına basıp öğlen arasına kadar masada bu resmi izlemek.Yaz kış çıplak uyumak istediğin için uyuduktan sonra zorla giydirilen çoraplar yorganın altında değilde üstünde oluşun ve ilk günden beri uyurken salgıladığın o mis kokun..

Zaman nede hızlı değilmi 30 ay geçmiş o günden bu güne..Ama aynı bebek kokun üzerinde..Çok severdin ellerin yanağında uyumayı dudaklarını şişirmeyi.. Karnımdaykende böyleydin,doğduğunda da şimdi tam  2.5 yaşındasın hala aynı ifade

Allah'ım bitiyorum!!

30 yaşında nasıl uyuyacaksın ?
O zamanda böylesi güzel gelecekmisin gözüme kimbilir?