04 Kasım 2011

Aslında tek ihtiyacım olan..

Arabada son ses dinlediğim bu şarkıyla kendi kendimi pestilini çıkartana dek ağladım müziğe verdim bütün hırsımı sanki şarkıylaydı bütün kavgam.Yol boyu bir adım ilerlemeyen trafiğe küfür ettim trafik açıldığında gaza bastıkça bastım eve vardığımda baya bir deşarj olmuştum.Önce dağıldım sonra sakinleştim.. durdum! düşündüm! toparlandım!  yada toparlanmış gibi yaptım! tam bilgiyorum ama parçalarımı toplamış bir bütündüm ;

Üstümüzü giyip seninle yürüyüşe çıktık.. Kuru ağaç yapraklarını topladık.. sessiz sedasız parkta birbirimize yaptıklarımızı anlattık..Sana seni ne çok sevdiğimi aslında sana değil hayata kırgın olduğumu özetlemeye çalıştım.Bazen anlamayan gözlerle beni izledin parktaki sessizliğe anlam veremedin ıslak banklara oturduk.Islanan ellerini koynuma sokarak ısıttık kaynaştık seviştik anlaştık.

Dönüş yolunda topladığımız yaprakları yıkayıp kurutup boyamak üzere sözleştik.  Bahçede ben avare yürürken sen bir salyangoz buldun burnumun ucunu zor görürken ben senin o salyangozu ağaç yaprakları arasında görmene vede tanımana bin hayret ettim.Küçük bir arkadaşlık kurduğun salyangozu eve götürmek istedin sonra onun bizim evde mutsuz olacağını,ağaçlara,toprağa,yağmura ihtiyaç duyduğunu anlattığımda sessizce salyangozu ağaç dalların arasına bıraktın hiç itiraz etmedin.Hoşçakal dedin..Bense öylece izledim..
Çocuk olmayı düşledim,her söylenene inanmayı..Ufacık şeylerle mutlu olmayı olabilmeyi..


Aslında asıl ihtiyacım olan şeyin;

biraz anlayış..
biraz sessizlik..
biraz temiz hava..
olduğunu fark ettim..

Not:Sabah salyangoza baktığımda bıraktığımız yerin birkaç adım ötesindeydi..Ona günaydın dedim önce kendime salyangozun gerçekten mutlu olup olmayacağını sordum..düşünüp gülümsedim..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails