Ben eksik,sen tam!!

Sabah 9:00 çık evden çoğunlukta sen uyurken bazıları uyanık olsan dahi bir yarım saat görüşme..Akşamları apayrı yemekti sofraydı,üstbaş dinlenme derken kış modunda erken den uyku hali..Kendimle kavga içindeyim son günlerde hayatımı yaptıklarımı,seçimlerimi sürekli sorguluyorum.Bunu ne zaman yapsam kendime düşman oluyorum etrafımdaki herkezde bundan nasibini alıyor.

Olmuyor ne yapsam eksik,yarım gözümede kulağımada beynime ve kalbime hoş görünmüyor. Anneliğimi sorguluyorum,nasıl bir eş olduğumu,nasıl bir arkadaş,nasıl bir iş kadını..Hepsinden sınıfta kalıyorum beceremedim elime yüzüme bulaştırdım deyip hayata sana bana bize küsüyorum.

Böyle zamanlarda kalabalık olmamız evde hoşuma gidiyor bir yandan ben tepkiliyken herşeye sen benden göremediğin ilgiyi alakayı muhakkak bir başkasından görüyor ve çok etkilenmiyorsun benim ruh halimden bu sevindirici yanı.Ama benim yaşadığım vicdan azabı,kafamı kemiren sorular-cevaplar bunlar yokmuş gibi yapamıyorum.Dün farkettim işe sarıldıkça sarıldım eve gitmek istemediğimi bugün sorguladım kendimi neden -nasıl annelik öyle sıkldığında kenara koyabileceğin bir his değil diye ama kendimi bildiğimden keşke gitmeseydim dedim Dün yaptığın her davranış her sevimli olay bile bana battıkça battı devleşti çirkinleşti ve benide çirkinleştirdi.Kendimle kavga halinden yorularak gidip uyudum bugün yine aynı ruh hali..

Vicdan-sorgular-cevaplar mutsuz bir ifade ..Alıp başını gitme isteği ..Hep olumsuz düşünceler beynimi kemiriyor.İçinden çıkamayacak işyerinde sabaha kadar çalışacak bir ruh halindeyim.Eve gitmek için saniyeleri sayarken oysaki.Gün geçtikçe eksiliyorum yapamıyorum beceremiyorum diye devam eden kendime kurduğum cümleler..

Birkaç güzel şey yapabilmek adına nette araştırayım dedim yapabiileceğimiz aktiviteleri..Sanada banada iyi geleceğini düşünerek(İç ses-en çok bana) Okudukça her yapılanları gülümsedim mutlu oldum birçoğunu ben görmesemde evde yapıyor olman hoşuma gitti.Patates baskılarından boyalar yapmışsınız Hülya ile geçenlerde..Sonra havuçlu kek..Anne anne ile yemek yapıyormuşsun..Leğende balık yüzdürmeyi çok seviyormuşsun..Biliyorsun kavrıyorsun öğreniyorsun babacık ceviz kırmak için bir alet almış geçenlerde ben uğraşırken nasıldı nerden diye sen gösterdin anne bak böyle diye..
Senin böyle dolu olman ben yanında ol(a)masamda yüzümü güldüren,içimi kemirense iyi bir rehper olup yapmam gerekenleri yapmayıp şu an burada mızmızlanmam.

Annelik mi kadın olmak mı bilmem !
Ama çok mutsuzum..
Zamanın yetmeyişine kızarken eskiden..şimdi kendi yetmiyor oluşuma diyecek laf bulamıyorum..
Bir an önce geçmesini diliyorum!

Sınavların en zorlusu, kendime yetip yetmediğimi sorgularken senin tam kendimin eksik olduğunu görüyorum!