Sevilmek ve Sevmek

Çok sevdiğin birine anne yada baba demek!

Seni doğuran ve büyüten gerçek anne ve baba olanla aynı hitapta seslenmek .

İçinden derinden kalbinden benzer hissiyatı duymak onlar gibi hissetmek .

Sen taa doğmadan çok önce küçük ama sıcacık bir aile girdi hayatımıza benim 2.anne ve babam oldular onlara hitap ederken isimlerinin yanında hep böyle seslendim. Çünkü kalbimden derinden hep böyle hissettim.

Hatta onlardan bahsederken "anne ve babanın" yanına manevi diyede ekledim.

Sen daha doğmadan beni anneliğe çok yakıştırdılar defalarca motive ettiler korkularımı dinleyip tecrübelerini paylaştılar bu iki güzel insan benim bir başka çekirdek ailem oldular.Çocukları "Sahip olmadığım erkek kardeşim" evleri benimde evim eşyaları mutfakları dokunduğum hiçbir şey yabancı olmadı herşeyleri beni kabullendi.Şimdilerde çok sık görüşemesekte seni,beni babanı hep düşündüler. Bize hep dua ettiler.

Bizim için hep en iyiyi en güzeli dilediler.Sana bebekliğinden beri bu hayatın en özel bebeği olduğunu hissettirip çok özel bir çocukmuşcasına davranıp bizi hep onure ettiler.Beni her görüşlerinde annelik sana çok yakıştı deyip kendimi birbaşka hissetmemi sağladılar.Sana hikayeler masallar anlattılar bana gerçek olanları..Sana ninni söylediler bana şarkı..Senin yürürken elinden tuttular benim tıkandığımda..Nefes alamadığım zamanlarda bana nefes almanın önemini anlattılar.Keşke diye başladığım cümlelerin herbirini iyikiye çeviriler kısacası her birimizin hayatında farklı farklı rol aldılar.

Onları sana anlatmak istedim zamanın geçtiğini gördüm herbirimizin artık yaşlanmaya başladığını hayatın nereye gittiğini bu güzel insanların varlıklarının hayatımızdaki önemini.

Seninde zamanla bu denli kuvvetli duygular beslediğin insanlar olacaktır. Dilerim bizim eksikliğimizi hissetme onların yanında benim hayatımdakiler olmasın senin yaşamında . Bizimle hep konuşabilen,paylaşabilen bir çocuk olarak büyü bizlerde seni anlayan,dinleyen hisseden anne ve babalar olalım.

Güzel anılar biriksin küçük yuvamızda yıllar sonra sende baktığında evimizdeki her eşyada yaşanmışlıklar bul,herşeyi sakla hatırla ve önemse..Bizim yaşadığımız ev olsun senin hatıraların anıların.Ben ait olamadım hiçbir zaman hep geçmişimi silik olanları aradım küçücük bir eşya,bir fotograf bir kıyafet.Geçmişime ait hiçbir şey bulamadım hep emanet dolandım 30 sene boyunca.. Bundan hergün küçük ufak tefek birşeylerle eve gelişim,kibrit çöpünü bile saklayışım, herşeye bir isim bir anlam buluşum kendimi bulamayışım.Hala arayışım.Ait olamayışım.Buraya yazışım resmedişim.Kendimde bulamadıklarımı senin hayatına koyuşum,çaresizliğim,paylaşamadıklarım.

Pişmanlığım elimde olmayanlar hepsi hepsi..

Yıllar sonra bu denli sahiplenip o insanlara anne ve baba deyişim,evlerini,yuvalarını sahiplenişim sadece baktığım albümlerde kendime ait hiçbir kare görmeyişim..

O aileyi çok sevişim kendimi o aileden biri gibi hissedip çok sevişim ve sevdiğimden de çok sevilişim..

Hepsi sevilmekten ve sevmekten..

Burda resmedemediğim,rengarenk mandallar,çiçekler,biberler,kahve fincanları,kitaplar,arnavut yemekleri, örgü şişleri modelleri  ipler, saz ve herşeyden güzeli bol muhabbet..

Bin kahkaka eşliğinde geçen günler..