Ctesi günü kuzu teyzenin resim Atölyesindeydik biz sohbetin en derin anlarındayken sen de atölyede keşifteydin kuru boyalar verdik eline beyaz kağıtları boya diye ama senin istediğin bu değilmiş zaman ilerledikçe bunu gördük..
Taze henüz kurumayan bir tabloya beş parmağını yapıştırmışsın hiçte fark etmedik sonra kuru boya ile boya diye verdiğimiz beyaz kağıda elini yapıştırdın Benim sana yaptırmak istediğim hayali sen hiç kimseden yardım almadan başlattın..
Sonra çocuklar için zararı olmayan parmak boyalar çıktı meydana başladık resim yapmaya renklerle coştun keyif aldın ortaya çok çok güzel bir tablo çıkardın..Yetmedi masayı boyadın her şeye boyalı ellerinle dokundun Çokta keyif aldın..Sonra babacık geldi seni izlemeye ,Sonra Hülya ailecek başladık resim yapmaya..
Her birimiz bir şeyler çıkardı ortaya ama hiç birimiz senin kadar başarılı olmadık be resim konusunda nede kendimizi bu kadar renklerle coşturmaya ..Ressam olursan günün birinde en değerli tablon bu olsun en şaheserinden resmin şimdilerde çerçeve yapılmak üzere tablocuda evimizin en baş köşesinde yeri hazır bile..
Bazen bir dokunuş çok özel kılar bir şeyleri sonsuza dek hemde..El izlerini bastığın o masa o atölyede senden bir iz bıraktı..Başarmış olmanın verdiği yüz ifadesi ile..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder