Bendeniz Kaplumbağa

Kendimi son zamanlarda kaplumbağalara benzetiyorum.evde beslediğimiz için mi? yada son zamanlar da yaşananlardan mı bilinmez.
Fotograf eğitimine başladım ilk haftadayım..

Dün bütün gün dışarıdaydım sevdiğim bütün her şeyi yapmak üzere bir sürü planım vardı seni anneannene bıraktım..

Bense kaplumbağa misali bütün her şeyi sıyrılmak istediklerimi sorunlarımı hepsini sırtımda taşıdım.. Gün boyu hiç birinden kurtulamadım.

Çok vaktim olmasına rağmen 1 tane bile içime sinen resim çekemedim... bir ara kendimi alışveriş yaparken buldum... bir ara lokantada oturmuş yemek yerken.. dönüş yolunda tüm gün dışarıda olmanın verdiği hisle vicdan yaparken... yaptığım vicdanımı hafifletmek amaçlı sana alış-veriş yaparken...

Ancak bu gün kendime sorabildim neden diye oysa son zamanlarda en çok istediğim şeydi kendimle vakit geçirmek! iç sesimi dinlemek! istediğim her şeyi bir güne azda olsa sığdırmak..

Otobüste giderken hep anneleri izledim(Çünkü baban arabama el koydu en çok bu canımı sıkıyor ya) Annelerin çocuklarına nasıl davrandıklarını çocukların verdiği tepkileri dialoglarını,Her anneye yer verdim çocuklara sevgi dolu baktım.. seni özledim.. merak ettim..

Düşündüm meme emmeyi bıraksak,altını değiştirme sorunumuz kalmasa..kendiliğinden yatağında uyusa.. 3 yaşını bir doldursa.. bazen ne istediğimi az da olsa anlasa.. bu kadar yormasa ..benide birileri anlasa.. çok yorulduğumu bilse..

Düşündümde bu annelik beni ne çok değiştirdi yerinde duramayan ben,her işe el atan,yorulmak nedir bilmeyen yeni olan herşeyin baş mimarı yeri geldiğinde çok mu çok çılgın geveze konuşmayı anlatmayı tartışmayı yeni arkadaşlıkları seven fakat şimdi hiçbirşey yapacak enerjiyi bulamayan daha çok izleyen daha çok susan daha çok düşünen..

Ama hiç birinin içinden çıkamadım dedimya kaplumbağa misali tüm sorunlarımı sırtımda taşıdım..Üstelikte çok çok yoruldum!!