Hani (nasıl oldu)nasıl becerdin diye soranlar varya!sizin için bu da!

Çok kızıyorum,sadece ağzı laf etsin diye konuşanlara beni yaralayanlara,takmayacağım dememe rağmen yine de durup düşündürenlere..Zor günler geçirdik biz miniğimle kırık bir kol ile kaç gece sadece yatağında dönmek için ağlayarak iç çeke çeke bana seslenen güzel kızımla ama annesine bir gün bile kolundan dolayı sitem etmeyen o güçlü Deniz kızımla..Telefon dahi açıp geçmiş olsun demeyen hayatımızdaki o gereksiz kişilerin "Nasıl becerdin,anne bakamadı mı sana,ahhh kızımın kolunu kırmış" diye laf ettiğini sanan sözüm ona duyarlı insanlara!
Biz küçüğümle çok mutluyuz kazalara rağmen,bazı bizim için küçücük sorunlara rağmen çok merak edenler olursa nasıl olduğunu diye yazmak istedim..Alçımız geçti çok şükür Kolunu alçılayan doktora anlattı Deniz kızım nasıl olduğunu parkta nasıl mutlu oynarken annesiyle düştüğünü ve birlikte tam en hareketli 20.Ayını geçirirken ikimizin ne denli zorlandığını alçısı takıldığında annesine öpücük verdi,alçıdan kurtulduğunda da ..İnsanlar sadece konuşuyor nereye gittiğini bilmeden,düşünmeden pervasızca beni sorguluyor..Ama benim küçük meleğim Alçı ile geçirdiğimiz 1 ayda bizi hiç üzmedi yaramazlıkları en üst safhadaydı alçı çıkınca bu çocuğu nasıl tutacağız diye düşündürmeden edemedi..İlk günü evde hepimiz kolumuza beyaz birşeyler sardık o güldü eğlendi oyun sandı hepsini ama bizim içimiz kan ağladı..Ve Deniz'in kolu kırıldığında ve bu günde herkeze rağmen hiç vicdan yapıp kendimi sorgulamadım çünkü "hayat" bu her an herşey olabilir herkezin başına her türlü kaza gelebilir bunu illada birilerine mal etmek gerekmez heleki evladına bir şey olacağının düşüncesi bile onu üzmeye yeten bir "Anne'ye..

Umarım nasıl kırıldığına dair cevap olmuştur..
Heee bide bir armağanımız var size Denizkızımla buyrun dinledikçe bizi hatırlayın olurmu:)