İyi olmak istiyoruz derken Zaman geçmiş bile...

Zaman!!
Benim şu sıra en çok ihtiyacım olan şey Doğum gününle başlayan tatlı heyecanlar yerini hastalıklara bıraktı bu ay bense çok yorgun..
Ev iş arasında öyle bir mekik döşedim ki gerçekten bu yıl çok yorulduğumu hissettim..Bu blogta ise paylaşmaya değer olan sana yapılan fedakarlıklar ev iş arasında günde 6 kere gidip gelmem beni gören herkezin yüzüme acıyan gözlerle bakması ve benim inatla seni emzirmeye ve perişan olmaya devam edişim...
Günün en çok iş olan saatinde patronun gözümün içine baka baka eve çıkışım her defasında o manalı gözlere kızım daha önemli herşeyden dercesine bakışım..

Doğum günün tatlı heyecanlarla bitti haftasonu kuzu teysenin atölye açılışı vardı artık bu hayatta onunda bir "Ada"sı var demiştiya bu dünyada herkezin bir ada'sı olmalı diye sevinçli keyifli bir günün ardını yorgun sıkıcı ve karmakarışık bir toplantı aldı eve geldiğimde resmen çığlık attın beni gördüğüne bu kadar sevindiğini ilk kez gördüm..Sonrasında önce ben sonra sen şimdi babacık ve teyse hasta ..Anneanne ameliyat oldu evimizde bir sürü misafir sen perişan arabamız arızalı sen perişan ben perişan yetmezmiş gibi bu kadar sıkıntının üzerine ofisimin taşınması karmakarışık işler ve herşeye rağmen inatla sana her gün koşa koşa gelişim kapıda karşılanmam .. diye devam edecek sandım heppp bu yazıyı yazalı bir hafta olmuş bile.....

Zaman tıpkı istediğimiz gibi hızla geldi ve geçti biz tekrar eski neşeli huzurlu hayatımıza döndük evde herkez iyileşti sen bomba gibisin ofisim çok güzel oldu evde yeni bir hava var anneanne hastalıkları geride bıraktı tatil planlarımız başladı sen başka çocuklarla yaşamayı öğrendin bu sırada teysenin kızları Ayşenur ve Elif'le ne kadar çok oynadın hatta gittikleri günün sabahında odalarda abla aradın Elif'le pek anlaşamadın ama herşeye gösterdiğin sevgi işareti beni yine çok mutlu etti bu dünyadaki en büyük dileğim seni sevgiyle yetiştirmekti galiba başarıyorum..