Biraz bunaldım işsizsizliğe sadece 1 hafta dayanabildim.Bu gün heheylerim geldi bir ara sana sardım bana kızıp gidip teysene aptal dedin sende.Anlattık dememen gerektiğini yarım saat sonra yanıma gelip"Bak anne ben bu kelimeleri tamamen unutacağım ama sende bana bağırma -özür dilerim" dedin aynen bu cümleyi kurdun çok utandım 2,5 yaşında böyle bir cümle kurmak için biraz küçükçe olduğunu düşündükçe..

Birşeyler üstüme geliyor erkenden uyudun bu akşam.Bu gün Muhammet Yiğit'in doğum günündeydik ordada hiç kudurmadın içime dokundu öyle alışığımki yaramazlıklarına artık sakin olduğunda durup düşünüyorum.

 Bazen hayat üstüne üstüne gelir meleğim sınar seni fazla yapacak bir şeyin olmaz beklersin beklerken biraz canın yanar,küfredersin haksızlıklara senin teysese aptal deyişin gibi..Sonra özür diler senden sende ondan herşey yoluna girer..böyle bir şey geçecek..Yarın anneanneye yolculuk..Anlaşıldı bu anne anneliği evde kalınca pek beceremiyor..

 Canım sıkılıyor.Kapalıçarşıyı çok özledim. yarın biraz gitmeli bolca kahve koklamalı incik boncuğa sarmalı kafa dağıtmalı..Sen hiç görmedin oraları bunlar hayali akvaryumda canlandırmalardan olanlar ama havalar ısınsın birlikte söz..

Eskiden canım sıkılsa orada alırdım soluğu bütün derdimi tasamı bırakıp pür neşe dönerdim.Son yıllarda beni daha bir hüzne boğuyor ama buda iyi geliyor..

Hayata senin gözünden bakabilmeyi isterdim..

Şaşkın,meraklı,anlamayan fakat gülen gözlerle..

Haksızlıkları tanımamış olmak..

Bu çalıyor baya bir melankolik ama hislerimi tamamlıyor.