Azıcık Güneş,biraz temiz hava,bol gıda eee daha ne olsun!

Ufacık bir ışığa ihtiyacım var.Güneş azıcık yüzünü gösterdimi içim ısınıyor.Tüm kelebekler içimden dışarı doğru uçuşuyor. Bu sıralar herşey yolunda sabahları işe gitmeyinlerin dışında. Biraz konuşma ikna sonrasında yine herşey yoluna giriyor.Anneciğim-babacığım hayırlı işler demen yokmu o 5.kattaki evimizin penceresinden.Kötü sesimle sabahın köründe "Seni Seviyorum" diye bağırıyorum.Komşular duyuyor belki rahatsız bile olanlar vardır kimbilir ama ben gözlerindeki o gülümsemeyi hayel ederek işime başlıyorum bu bana yetiyor.

Haftasonunda erken kalktık önce atları sevmeye ordan kahvaltıya ordan en güzel günlerimizi geçirdiğimiz senin birçok şeyi öğrendiğin yazlığımıza doğru yola çıktık.

Fazlasıyla keyifli bir gün geçirdik. Yedik içtik seni o çok özlediğin kumsaldan ayırmada pek güçlük çektik.

Bizi gülümseten içimizi ısıtan bir dolu güzellikleri geride bıraktık.Onun verdiği güçle olsa gerek bugün bide baktım ki perşembe gelmiş zaman nasıl geçti anlamadan bu hafta sonunda güzellikleri tekrarlamak adına programı yaptık bile .Özlediğimiz köyümüze yolculuk evcilik oyunlarındaki kardeşlerini görmeye dair. 

Milyonlarca sözcük

Herşey değişti..Zaman ,anneler babalar şartlar yaşayış tarzı.Kendi çocukluğumla mükayese bile etmiyorum.Zamanın hızına erişmek çok zor.Teknoloji bir yandan çok faydalı bir yandan da iletişimimizi güçleştiriyor.Aynı ev içinde bazen mesajlaşacak hale geliyor(uz)yada getiri(liyoruz). Birşeyleri öğrenmek için illada artık çok seyahet etmek gerekmiyor .Bir tık ta ne merak ediyorsak elimizin altında.
Büyük konuşan ben yeni işim münasebetiyle edindiğim Ipad'imi kızımın elinden alamaz hale geldim.Herşey elinin altında yabancı müzik dinliyor şimdilerde.. geçenlerde yumurtadan civcivin çıkış anının izledi mesela Barış amcasının (Manço) eski kliplerini izliyor bayıla bayıla..Fayda-Zarar analizi yaptığımda fayda tarafı daha çok ağır basıyor. Tabiki her daim yanında bir erişkinle kendi haline bırakmadan kontrol dahilinde.Hayatımızı haftasonlarında yaşar hale gelmişken şu kış günlerinde imdadıma yetişti gibi geliyor.

Henüz 31 aylıksın bebeklikten çocukluğa yeni adım atmış durumdayken sana çoğu zaman sorduğun sorulara cevap veremiyorum.Bilgim çok yetersiz kalıyor. Geçenlerde belgesel izlerken su aygırısına bak dedim bir hiddetli bir şiddetli cevap verdinki "Anne o hipopotam" diye anlamazlıktan geldim çocukça bir terimdir desemde sonra böyle olduğunu adının öğrendim.Utandım. Koskoca şirketi yönetip dünyayı gezerken bunuda 2.5 yaşındaki kızımdan öğrendim.

Henüz 8 aylıkken konuşmaya başladın erken konuştun 1 yaşından beri kendini ifade eder durumdasın.Bunu özel bir durum olarak görememekle beraber genlerimize bağlıyorum.Anneannen ve kendimde olan konuşma potansiyelini bildiğimden.

O kadar çok cümle kuruyorsun ki evcilik oynarken-yemek yerken-dışarda-içerde arabada her anında bazen başım ağrıyor sesinden.Bu kadar kelimeyi sözcükleri hangi ara nerden kimden hangibirimizden aldın bilmem ama milyonlarca sözcük bildiğinden eminim.

Yabancı şarkı söylüyorsun ben bayıla bayıla dinliyorum o anlarda birde üstüne mimikler eklenince Şimdiki çocuklar gerçekten harika diyesim geliyor.Biliyorum sadece kendi çocuğuma ilişkin bir durum olmadığını ilgili ailelerden gerçekten çok güzel bir nesil yetişecek hissediyorum.

Bir gün gerçekten teknolojiyle merak ettiklerini birebir incelemen tek dileğim.Böyle yetişmen için baban ve ben biraz güneş bekliyoruz. İkimizinde iş yoğunluğundan hiç memnun değilsin geçen gece babanın yaptığı gergin konuşmadan nasibini alıp ertesi günü bana sarılıp sen çok iyi bir annesin ama babam hiç iyi bir baba değil demen bizi hem üzdü hemde artık büyüdüğünü farketip daha çok dikkatli olmamız gerektiğini hissettik.

Şimdi zaman bir başka,çocuklar bir başka teknoloji hayat bir başka yöne ayak uydurmakta belki bir gün bu satırları okuduğunda bunda ne varki diyeceksin ama şimdilerde yaşananlar bize bir tuhaf geliyor.

Bir gün bize böyle yapmaman dileğiyle,milyonlarca kurduğun kelimelerle kafamızı şişirmen ümidiyle