Bu gün bloguna ne kadar zamandır yazmayışımı gördüm aslında ne çok heveslerle yaptım bu blogu ama Nehir'in melekler diyarına uçmasıyla benimde yazacaklarım uçup gitmiş..
Oysa ne çok biriktik seninle..neler yaşadık herşeyden önce bebeklikten çıkıp çocukluk evresine geçtik yaramzlıklarımız halt safhada.. Benim ses tonumun birden 2-3 oktav yükselişi ismini günde yüzlerce kez yüksek sesle zikredişim senin bu ayla birlikte beni öpücük yağmuruna tutuşun..
Başlığa gelince bloga girmeden önce neden yazmayışımı düşündüm eskiden 1 günde 3*5 post yazacak enerjim varken vaktim olmazken ki halleri düşünerekten.. Sanırım ben blogu biraz günah çıkarmak için açmışım yaşayamadığımız o kadar çok şey varmış ki seninle az yaşadıklarımızda uçup gitmesin istemişim şimdi her an birlikteyiz dolu dolu yaşıyoruz hayatımızı ve her biri aklımda yazmaya niyeyse gerek duymuyorum oysa sana haksızlık biliyorum bizi burdan takip edenlere haksızlık.. Babaanne sordu geçenlerde blog ne oldu diye? Kaldım öyle hani dedim kızıma bırakacağım en özel anı defterimiz olacaktı hani birlikte yazacaktık günün birinde.. Deniz kızının her özel anı olacaktı burada ..Ama geçerli bir sebep daha anneden en son tatil anılarımızı anlatmak üzere girdiğimde Nehir'in aramızdan ayrılışını okumuştum o günden sonra hiç yazasım gelmedi o annenin yerine koydum kendimi içim acıdı sadece düşümek bile beni buradan biraz soğuttu..
Hayatta bazen böyle duraklamalar olurmuş..Ama yarım bırakmayacağım sana söz minik fare her türlü yaramazlıklar yazacak burada:) en güzel gülümsemene tekrar tekrar şahit olacağım .. Ve günün birinde birlikte yacağız anılarımızı en güzel resimlerimiz koyacağız ta ki ellerimiz birbirinden ayrılana dek...Yavru Kokusu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder